DİL VE TAT ALMA DUYUSU 

        Dil yediğimiz ve içtiğimiz çeşitli besin maddelerinin tadını almamızı sağlar.

tBir maddenin tadının alınabilmesi için suda erimesi ve belli bir yoğunlukta olması gerekir.

tÜzeri epitel doku ile örtülü olan dilde tat tomurcukları vardır.

tTat tomurcukları dil üzerinde ve damağın geri bölgesinde yerleşmişlerdir.

tTat alma tomurcukları dil üzerinde papilla denilen yapılarda bulunurlar.

tPapillalar mantarsı, çanaksı ve ipliksi şekillerde bulunurlar.

Tat tomurcuklarını meydana getiren hücreler reseptörlerdir. Bu reseptör hücreler, epitel hücrelerin mitozla bölünmesinden meydana gelirler. Her bir reseptör hücresinin ömrü 10 gün kadardır.

Sonra yenisi yapılmaktadır.

tReseptörlerin dışa bakan yüzeylerinde tat gözeneklerinden dil üzerine çıkan ve tat alanı olarak kabul edilen mikrovilluslar vardır.

tDuyu sinirlerinin miyelinsiz uçları reseptör hücrelerin etrafını sarar ve onlarla sinaps yaparlar.

tTat reseptörleri arasında destek hücreleri de bulunur.

tDilin alt yüzü papillasız, mukoza kaplı ve bol kan damarlıdır.

tİnsan tarafından ayırt edilen tatlar; acı, ekşi, tatlı ve tuzlu olmak üzere dört grupta toplanır.

Dilin arka kısmı acıyı, arka kenarları ekşiyi, uç kısmı tatlıyı, orta kenarları ise tuzluyu algılar.

tEkşi ve acı tat damakla da alınabilmektedir.

tYapılan deneylerden elde edilen sonuçlara göre bazı tat tomurcukları sadece acı uyaranlara, bazıları da sadece tatlı veya ekşi uyaranlara cevap verirken bazıları ise birden fazla tada cevap verebilir.Ancak hiçbiri dört tadın hepsine birden cevap veremez. Bazı insanlar besin maddelerinin bir kısmının tatlarını alamaz. Bu durum tat körlüğü olarak adlandırılır.