Vejetatif Üreme

İleri yapılı bitkilerde görülen özel bir eşeyiz üreme şeklidir.

Temeli mitoza ve yenilenmeye dayanır.

Ana bitki ile aynı yapı ve özellikte bitkiler elde edilir.

Bitkilerin kök, gövde, dal ve yaprak gibi kısımlarından yeni bitkilerin oluşmasına vejetatif üreme denir.

Vejetatif üreme, ana bitkiden ayrılan doku parçasının gelişmesi ile meydana gelir.

Vejetatif yolla oluşan canlılar, ana bitki ve birbirleriyle aynı genetik yapıdadır.

Kültür muzu ve çekirdeksiz üzüm gibi tohum yapma yeteneğini yitirmiş ya da gül, çilek, kavak, söğüt gibi tohumla çoğaltılabilen ancak genetik özelliklerinin korunması istenen bitkiler bu yolla üretilir.

Zirai üretimde vejetatif üretimin kullanım amaçları

Üretimi hedeflenen bitkilerin kalıtsal özelliklerini koruma
Tohumla üretimi zor olan bitkileri üretme
Bitkilerin üretim hızını artırma
Nesli tükenmekte olan bitkileri üretme
Tohum oluşturamayan bitkilerin üretimini yapma

Bitkilerde Uygulanan Vejetatif Üreme Şekilleri

Yumruyla üreme
Soğanla üreme
Rizomla üreme
Sürünücü gövdeyle üreme
Daldırma yöntemiyle üreme
Çelikle üreme

Ayırma Yöntemi ile Üreme

Aşılamayla üreme
Doku kültürüyle üreme

Geofit, yer bitkisi anlamına gelen soğanlı, yumrulu ve rizomlu bitkilerin genel adıdır. Tohumlu bitkilerden olan geofitler besin ya da su depolayan toprak altı organına sahiptir. İlkbahar ve sonbahar aylarında gösterişli çiçek açar.