Doku hücrelerinde üretilen CO2 hücreler arası sıvıya oradan da kan plazmasına difüzyonla geçer.
CO2’nin %7’si kan plazmasında çözünmüş olarak taşınırken %93’ü alyuvarlara geçer.
Alyuvarlara giren CO2’nin %23’ü hemoglobine gevşek şekilde bağlanarak “karbomino-hemoglobin”i yapar.
Alyuvarlardaki CO2 (%70) karbonik anhidraz enziminin etkisiyle su ile birleşerek karbonik asiti (H2CO3) oluşturur.
Karbonik asit bikarbonat (HCO3-) ve hidrojen iyonlarına ayrışır.
H+ iyonlarının büyük bir kısmı hemoglobine bağlanır.
Bikarbonat iyonlarının büyük bir kısmı difüzyonla plazmaya geçer ve akciğerlere kadar plazmada taşınır. (%70)
Akciğerlere gelen bikarbonat iyonları plazmadan difüzyonla alyuvarlara geçer, hemoglobinden ayrılan hidrojen iyonlarıyla birleşerek karbonik asiti oluşturur.
Karbonik asit tekrar enzim yardımıyla su ve karbondioksite dönüşür.
CO2 difüzyonla hücreler arası sıvıya geçer.
Difüzyonla akciğer alveollerine geçen CO2 soluk vermeyle dışarı atılır.
NOT
ðKan doku kılcallarından geçerken oksijen ve besin azalır, karbondioksit ve artık maddeler artar.
ðKan yüksek konsantrasyonda karbondioksit ile yüklendiği anda doku kılcallarından geçmektedir.
ðKan akciğer kılcallarından geçerken oksijen artar, karbondioksit azalır.
ðOksihemoglobin taşıyan kan açık kırmızı renklidir.
ðKandaki karbondioksit miktarı azsa, hemoglobinin oksijen bağlama kapasitesi fazladır.
ðKandaki karbondioksit miktarı çoksa, karbomino hemoglobin (karboksi hemoglobin) bağlantısı artacağından hemoglobinin oksijene olan ilgisi azalır. Hemoglobin daha çok oksijeni serbest bırakır.
ðAlçak basınçta gazların çözünürlüğü azalır, gaz haline geçme yüzdesi artar.
ðYüksek basınç ve düşük sıcaklıkta gazların çözünürlüğü artar. Böyle sularda çözünmüş oksijen miktarı çok artacağından balık sayısı da artar.
ðDeniz seviyesinde hemoglobinin, oksijen ile birleşme kapasitesi fazladır, yükseklere doğru çıkıldıkça azalır.