Oswald T. AVERY ve arkadaşları deneylerinde hastalık yapmayan kapsülsüz bakterilerle hastalık yapma özelliğindeki kapsüllü bakterileri aldılar.

Bunları, aşağıdaki sıra ve şekilde farelere enjekte ederek sonuçlarını gözlediler.

Farelere, kapsüllü canlı bakterileri enjekte ettiklerinde fareler hastalanıp öldü.

Farelere, kapsülsüz canlı bakterileri enjekte ettiklerinde fareler hastalanmadı.

Farelere, kapsüllü bakterileri ısıtarak öldürüp enjekte ettiklerinde fareler hastalanmadı

Farelere, kapsüllü ölü bakterileri, kapsülsüz canlı bakterilerle karıştırıp enjekte ettiklerinde fareler hastalanıp öldü.

Daha sonra ölü farelerin vücudundan alıp inceledikleri bakterilerin, kapsüllü canlı bakteriler olduğunu gördüler.

Çözüme ulaştıran önemli deney dördüncü deney olmuştur. Çünkü birinci ve üçüncü deneyde kullanılan bakteriler yalnız başına zararlı değilken ikisinin karışımı farelerin ölümüne yol açmıştır. Canlı kapsülsüz bakterilerin ölü kapsüllü bakteriden gelen bir maddeyle canlı kapsüllü şekle geçtiği sonucuna ulaşılmıştır. Bakteri dönüşümünü sağlayan bu maddenin DNA olduğu kanıtlanmıştır.

Bu Deneylerin Önemi

1.Kalıtımın ilk defa özel bir kimyasal maddenin faaliyeti ile yapıldığını gösterir.

2.Nükleik asitlerin,hücredeki hayatsal olayları yönettiğini gösterir.

3.Elde edilen kanıtlar, kalıtsal direktiflerin DNA molekülünde bulunduğunu destekler.

4.Çalışmalar sonucunda, canlı kapsülsüz bakterilere özütten giren DNA’lar ile kapsülsüz bakterilerin DNA’sı arasında, gen alışverişi olduğu, böylece yeni gen kombinasyonlarının oluşabileceği anlaşılır.